تحولات نظری فقه سیاسی شیعه از مشروطیت تا انقلاب اسلامی
محل انتشار: فصلنامه علوم سیاسی، دوره: 4، شماره: 2
سال انتشار: 1380
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 45
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCKE-4-2_015
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
از دوره مشروطیت به بعد شاهد غلبه گفتمان جدیدی در فقه سیاسی شیعه یعنی «تعطیل نبودن حکومت در عصر غیبت» و به تبع آن، کنار رفتن گفتمان «تعطیلی حکومت در عصر غیبت» هستیم. این تحول گفتمانی در فقه سیاسی در پی شکل گیری اجتهاد جدیدی در فقه شیعه مطرح شد و بر عرصه علمی شیعه تسلط یافت. عوامل عمده شکل گیری آن را میتوان بسط تحقیقات اصولی، تاثیر مکتب ملاصدرا، افزایش نفوذ اجتماعی فقها و ناکار آمد دانستن نظام استبدادی از سوی فقها، دانست.
نویسندگان
عباس حیدری بهنویه
حجهالاسلام عباس حیدری بهنوئیه فارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام