آسیب شناسی الگوی ارزشیابی عملکرد کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران

درمیان نظام های مدیریت منابع انسانی،برخی محققان فرآیند ارزشیابی عملکرد را محور اصلی ایجاد تحول در حوزه ی منابع-انسانی قلمداد می کنند. هدف از انجام این پژوهش آسیب شناسی مدل ارزشیابی عملکرد کارکنان و پیاده سازی اثربخش این مدل است.این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری را کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل می دهند. در این پژوهش از روش نمونه گیری، مبتنی بر هدف و گلوله برفی استفاده که تا زمان دستیابی به اشباع داده ادامه یافت. تعداد نمونه-های انتخاب شده برابر با ۲۴ نفر در نقش های ارزیاب، تاییدکننده، رابط و کارمند است. ابزار گردآوری داده ها فرم راهنمای مصاحبه (نیمه ساختاریافته) است که توسط پژوهشگر طراحی شده است. به منظور تحلیل داده های بدست آمده، از روش تحلیل چارچوب استفاده شد. پس از انجام هر مصاحبه، هر یک از مصاحبه ها به صورت نوشتاری پیاده، با استفاده از نرم افزار MAXQDA ۱۱ کدگذاری و سپس تفسیر شدند. یافته ها در سه تم نتایج ارزشیابی، رشد و توسعه رفتاری و فردی و مشکلات اجرائی و عملکردی دسته بندی شدند. یافته ها نشان می دهند شاخص های ناهماهنگ با سمت، بی اهمیتی مدیران به ارزیابی، عدم آگاهی از خطاهای ارزیابی و دخالت دادن قضاوت های شخصی از دغدغه های اصلی این حوزه بوده که نیازمند توجه جدی است. نتیجه بدست آمده نشان می دهد ارزشیابی عملکرد کارکنان از جمله ابزارهای موثر در مدیریت منابع انسانی است که با اعمال صحیح آن نه تنها اهداف و ماموریت های سازمان با کارآیی مطلوب تحقق می یابد، بلکه منافع واقعی سازمان و کارکنان و به تبع آن منافع جامعه نیز تامین می گردد.