بیان ژن FSH انسانی در سلول تخمدان همستر چینی و بررسی فعالیت آن در مدل حیوانی رت
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-26-6_001
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: FSH هورمون گلیکوپروتئین هترودایمری است که در رشد و بلوغ اندام های جنسی و صفات ثانویه موثر است. گنادوتروپین های قابل تزریق نقش پیشرو در درمان ناباروری داشته اند. تولید FSH در داخل کشور یکی از اهداف مهم پیرامون این دارو است. هدف از این مطالعه امکان تولید آزمایشگاهی FSH نوترکیب می باشد. مواد و روشها: وکتور حاوی زیر واحد آلفا و بتای ژن FSH انسانی در باکتری DH۵α انتقال و پلاسمید جداسازی و توسط لیپوفکتامین ۲۰۰۰ به سلول تخمدان همستر چینی ترانسفکت شد. سلول ها بوسیله نئومایسین به مدت ۱۰ روز تیمار و سلولهای ترانسفکت شده انتخاب شدند. بیان پروتئین بوسیله الایزا مورد بررسی قرار گرفت. محصول با روش کروماتوگرافی افینیتی خالص شد. جهت محاسبه راندمان تخلیص، غلظت پروتئین قبل و بعد از کروماتوگرافی به وسیله الایزا مورد سنجش قرار گرفت. جهت تائید خلوص پروتئین از روش SDS-PAGE و وسترن بلاتینگ استفاده شد. سپس به رت ماده تزریق و عملکرد پروتئین بررسی شد. نتایج: بیان پروتئین با استفاده از تست الایزا در ۴۵۰ نانومتر mIU/ml ۵۳۸/۴۳ تائید شد. در مرحله تخلیص با روش کروماتوگرافی افینیتی، پیک مربوط به FSH در بازه زمانی حدود ۹/۷ دقیقه مشاهده و راندمان تخلیص ۷۰% محاسبه شد. وجود باند ۴۵ کیلودالتونی بر روی ژل و غشای PVDF پس از تخلیص، حضورFSH را تائید نمود. افزایش وزن تخمدان بعد از تزریق، عملکردی بودن پروتئین را تائید نمود. نتیجه گیری: در حال حاضر تولید هورمون های نوترکیب از نیازهای کشور محسوب می شود، بنابراین دست یابی به این هدف ارزشمند نیاز به برنامه ریزی بلندمدت دارد و ما در این پژوهش سعی نمودیم این مسیر را به منظور تولید هورمون FSH انسانی به عنوان یک داروی نوترکیب موثر در درمان ناباروری هموار نماییم.
نویسندگان
اعظم موسیوند
گروه میکروبیولوژی دانشکده علوم پایه دانشگاه شاهد، تهران، ایران
شهرام تیموریان
گروه ژنتیک پزشکی و زیست شناسی مولکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
مریم رضایی
گروه ژنتیک پزشکی و زیست شناسی مولکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
امیرحسن شهابی یونسی
گروه داروسازی دانشگاه شهید بهشتی،تهران، ایران
ایرج رسولی
گروه زیست شناسی میکروبیولوژی دانشگاه شاهد، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :