نقش تنگه هرمز و جزایر شمالی آن در تامین امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران

تنگه ها و آبراه های بین المللی از جمله موقعیت های استراتژیک هستند که در قدرت ملی و سیاست خارجی کشورها و استراتژی های نظامی بری و بحری، مورد توجه قرار می گیرند؛ این موقعیت ها که به گذرگاه های اجباری معروفند به دلیل اینکه امکان کنترل تردد شناورها را به صاحبان خود می دهد، دارای ارزش استراتژیکی بوده و در امنیت کشورهای مجاور آبراهه تاثیر می گذارد؛ خلیج فارس به جهت دارا بودن چهار عامل موقعیت جغرافیایی(راهبردی)، بازار ورود و مصرف کالا و تجهیزات نظامی، وجود ذخایر عظیم نفت و گاز و نقش فرهنگی و ایدئولوژیکی، همواره مورد توجه قدرت های فرامنطقه ای قرار داشته است؛ در این میان، تنگه هرمز به عنوان تنها راه تنفسی خلیج فارس برای دسترسی به آب های آزاد به عنوان دروازه ورود به این حوضه استراتژیک و ژئوپلیتیک می باشد به عبارتی این حوضه و آبراه استراتژیک هرمز، مکمل همدیگر بوده و لازم و ملزوم یکدیگر به شمار می روند؛ این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات از طریق اسنادی در پی پاسخ به این سوال بوده که تنگه هرمز و جزایر شمالی آن چه نقشی در تامین امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران دارد؟ نتیجه نشان می دهد امنیت تنگه هرمز و جمهوری اسلامی ایران به عنوان بزرگترین قدرت در میان هشت کشور ساحلی خلیج فارس با داشتن بیشترین کرانه به طور متقابل به هم وابسته است و به همین دلیل ایران می تواند برای تامین امنیت این منطقه حساس از امکاناتی همچون جزایر اقماری خلیج فارس در دهانه هرمز که موقعیت جغرافیایی سرزمینش در اختیار می گذارد به عنوان پاشنه های دفاعی بهره گیرد و در کنار قدرت سخت با قدرت نرم دیپلماسی، فرهنگی و رسانه ای، خود را به عنوان بازیگر اصلی تامین امنیت تنگه به همسایگان ساحلی خلیج فارس و حتی قدرت های فرامنطقه ای بقبولاند تا در نهایت با تامین امنیت تنگه در راستای تامین امنیت ملی خود گام بردارد.