رابطه اصل لزوم قراردادها با نظریه نقض قابل پیش بینی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات حقوقی، دوره: 26، شماره: 101
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 96
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LAWRS-26-101_008
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
نظریه نقض قابل پیش بینی به این مفهوم است که در قراردادهایی با تعهدات موجل هرگاه قبل از فرا رسیدن زمان اجرای تعهد ،به نحو قابل قبول و اطمینان بخشی،کاشف به عمل آید که متعهد در آتیه،نمی خواهد یا نمی تواند به تعهدات خود عمل نماید،متعهدله حق خواهد داشت،تعهدات متقابل خویش را معلق و تحت شرایطی به قرارداد خاتمه دهد. خاستگاه این نظریه حقوق اروپایی است و تا کنون به طور صریح وارد حقوق ایران نشده است. در امکان سنجی ورود این نظریه به حقوق ایران،عده ای آن را مخالف با اصل لزوم قراردادها می دانند. مفاد اصل لزوم قراردادها این است که هر یک از طرفین قرارداد نمی تواند به طور یکجانبه قرارداد را فسخ نماید مگر در مواردی که قانونا چنین اختیاری داشته باشد. نگارنده در این نوشتار در صدد آن است که با تبیین مفهوم این نظریه و کاربرد اصل لزوم قراردادها،عدم مخالفت نظریه نقض قابل پیش بینی با اصل لزوم قراردادها را به اثبات برساند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جواد حبیبی تبار
جامعه المصطفی العالمیه / قم / ایران
مسلم موحدی فر
جامعه المصطفی العالمیه ، قم ، ایران