نگاهی تعلیلی و فلسفی به وصف ناپذیری خدا در نهج البلاغه
محل انتشار: فصلنامه فلسفه دین، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 75
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPHT-6-2_004
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
امیرمومنان علی بن ابیطالب(ع) از صدر اسلام تاکنون به دروازه شهر علم نبوی مشهور است، نگاه و بیان ایشان نسبت به قرآن کریم همواره مرجع مفسران و محققان بوده است . در این زمینه، یکی از رابطه های عمیق نهج البلاغه با قرآن، تعلیل آیات قرآن در کلام علوی است. حضرت در قسمت هایی از نهج البلاغه به تعلیل آیات پرداخته و علل و چرایی کلام الهی را در قرآن مجید بیان می دارد. در واقع، می توان در نهج البلاغه پاسخ عقلی و حکمی برخی از آیات الهی را دریافت نمود و از فلسفه آن مطلع شد. از جمله ی آنها تعلیل فلسفی و عقلی مفهوم آیه شریفه «سبحان الله عما یصفون» است که حضرت دلایل ناتوانی انسان را از توصیف حقیقت باری تعالی بیان می دارد. این نوشتار سعی دارد، دو برهان منطقی قیاسی و عقلی فلسفی امام علی (ع) را در «سبوحیت الهی در توصیف» و چرایی و چگونگی آنرا نشان دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی الهیان
استادیار دانشکده فقه و فلسفه، پردیس قم، دانشگاه تهران
حامد پوررستمی
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشکده اصول الدین