نقش تاب آوری در ارتباط تنظیم هیجان شناختی و کیفیت دوستی دو گروه از دانشجویان سیگاری و غیرسیگاری دانشگاه علامه طباطبایی

سیگار رایج­ترین ماده اعتیادآور است که دوستی نامناسب و تنظیم منفی هیجانات با در نظر گرفتن نقش تاب­آوری، احتمال مصرف این ماده را بالا می­برد. هدف این پژوهش بررسی نقش تاب­آوری در ارتباط تنظیم هیجان­شناختی و کیفیت دوستی دو گروه از دانشجویان سیگاری و غیرسیگاری می­باشد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی و علی-مقایسه­ای است. در این پژوهش ۲۰۰ نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی تهران به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب و پرسشنامه­های تنظیم هیجان شناختی، کیفیت دوستی و تاب­آوری را تکمیل نمودند. یافته­های پژوهش با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS و آزمون­های t مستقل، همبستگی پیرسون، همبستگی پاره­ای و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین تاب­آوری و راهبردهای تنظیم هیجان در دو گروه سیگاری و غیرسیگاری دارای تفاوت آماری معنی­داری می­باشد. همچنین بین راهبردهای مثبت تنظیم هیجان و کیفیت دوستی با کنترل تاثیر تاب­آوری رابطه مثبت و بین راهبردهای منفی تنظیم هیجان و کیفیت دوستی با کنترل تاثیر تاب­آوری رابطه منفی معنی­دار وجود دارد. بحث و با توجه به نتایج می­توان گفت که افراد سیگاری از راهبردهای مثبت تنظیم هیجان و همچنین تاب­آوری کمتری نسبت به گروه مشابه غیرسیگاری برخوردارند. همچنین تاب­آوری شرط لازم و نه کافی در ارتباط بین تنظیم هیجان و کیفیت دوستی است.