تصویرپردازی هنری در قرآن با تکیه بر تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه
محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادب عربی، دوره: 2، شماره: 1
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 52
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJ-2-1_002
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
قرآن کریم به عنوان یک متن ادبی، در شیوه بیان، تمام اسلوب های زبان ادبی را به کار گرفته که یکی از این ابزارهای بیانی قرآن، تصویرسازی هنری با استفاده از تشبیه، مجاز و استعاره است مقاله حاضر به مهمترین مشخصه ها و ویژگی های تصویرپردازی در این کتاب هدایتگر می پردازد. مراد از تصویر هنری و بیانی، تابلوهای هنری و زیبایی است که قرآن با بهره گیری از خیال و کاربردهای مجازی الفاظ، ترسیم می-کند. بخشی از این تصرف های خیالی در زبان، از طریق اسالیب علم بیان، یعنی: تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه صورت می پذیرد . در پژوهش پیش رو، به تحلیل و بررسی مشخصه ها و ویژگی های تصویرپردازی تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه در شماری از آیات قرآن که بیشتر بیانگر موضع منکران قرآن می باشد، پرداخته می شود تا در این راستا، توانایی و اهداف قرآن در بهره گیری از تصاویر هنری و وجه تمایز آن با دیگر متون ادبی آشکار گردد.
نویسندگان
غلامعباس رضایی
دانشیار دانشگاه تهران
سید پیمان حسینی
دانشجوی دکتری دانشگاه تهران