ارزیابی دو سیستم آبیاری قطره ای نواری (تیپ) و شیاری تحت رژیم های مختلف رطوبتی

به طور کلی مناسب بودن یک روش آبیاری به مقدار آب ذخیره شده در ناحیه توسعه ریشه، تلفات نفوذ عمقی در زیر ناحیه ریشه، تلفات ناشی از رواناب سطحی و یکنواختی آب به کار برده شده در پروفیل خاک در هر نوبت آبیاری بستگی دارد. اندازه گیری این پارامترها در شرایط مزرعه و در حین کار طبیعی ارزیابی سیستم آبیاری تعریف می شود. این پژوهش به منظور ارزیابی دو روش آبیاری قطره ای و شیاری،  تحت رژیم های مختلف آبیاری (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی) در دو سال زراعی (۸۵ و ۱۳۸۶) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان اجرا گردید. مقایسه حجم آب مصرفی بین دو روش نشان داد که آبیاری قطره ای موجب کاهش ۳۳ درصدی در مقایسه با آبیاری شیاری شده است. نتایج نشان داد که عملکرد سویا تحت تاثیر روش آبیاری قرار نگرفت ولی رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد محصول موثر بودند. متوسط راندمان یکنواختی پخش آب در آبیاری کامل در روش آبیاری قطره ای ۹۶ درصد و آبیاری شیاری ۹۵ درصد بوده است و راندمان کاربرد آب در روش قطره ای به طور قابل ملاحظه ای (۸۴ درصد) بیشتر از روش شیاری بدست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش قسمت عمده هدر رفت آب در روش آبیاری شیاری ناشی از تلفات رواناب سطحی (۶۷ درصد در تیمار آبیاری ۱۰۰ درصد نیاز آبی) می باشد، در حالی که این تلفات در روش آبیاری قطره ای مشاهده نشد.