مقایسه الگوی تکنیک لگد زدن چرخشی هنرجویان مبتدی رزمی در رشتههای تکواندو و ووشو (ساندا)

در بین رشته های ورزشی ماهیت رشته های رزمی به گونه ای است که از ضربه های دست و پا برای کسب امتیاز استفاده می شود. بر این اساس ورزشکاران این رشته با ریسک بالایی از آسیب های برخوردی و غیربرخوردی در اندام ها به خصوص اندام تحتانی مواجه اند .هدف از پژوهش حاضر مقایسه الگوی تکنیک لگد زدن چرخشی هنرجویان مبتدی رزمی در رشته های تکواندو و ووشو (ساندا) بود. مواد وروش ها: روش تحقیق حاضر از نوع علی مقایسه ای است و طرح پژوهش به صورت آزمایشگاهی انجام شده است. جامعه تحقیق حاضر شامل ورزشکاران ماهر و مبتدی تکواندو و ووشو استان خراسان رضوی بودند. نمونه تحقیق به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ،که شامل ۲۴ نفر ورزشکار در ۲ رشته تکواندو و ووشو در گروه های ۶ نفره در سطح مبتدی ( ۲سطح در ووشو و ۲ سطح در تکواندو) برای هر رشته، که برای شرکت در این تحقیق موافقت کردند. روشهای آماری مورد استفاده، آزمون کلوموگراف اسمیرنوف برای بررسی توزیع نرمال داده ها و آزمون تی زوجی برای مقایسه کمیت های کینماتیکی بین دو نوع ورزشکاران در رشته های تکواندو و ووشو بود. از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۱ در سطح معناداری ۰۵ / ۰ برای بررسی و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد مقایسه الگوی تکنیک لگد زدن چرخشی بین ورزشکاران مبتدی رشته های تکواندو و ووشو (ساندا) در حداکثر سرعت لگد زدن چرخشی، تفاوت وجود دارد . نتیجه گیری : داده های پژوهش های حاضر نشان داد تمرینات تکنیکی لگد زدن چرخشی بین ورز شکاران مبتدی ر شته های تکواندو و وو شو ( ساندا) در حداکثر سرعت لگد زدن چرخشی، تفاوت وجود دارد .