آثار درجه بندی مجازات ها در فرآیند دادرسی کیفری با تکیه بر روند دادرسی در مرحله پیش از محاکمه

قانونگذار ایران در تعیین مجازاتهای تعزیری (موضوع کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی ) با عنایت به این که توجه خود را در تعیین مجازات، به نوع و شدت جرم معطوف کرده است به حذف مجازات بازدارنده اقدام نموده و مجازات تعزیری را در ماده ۴۳ بیان کرده که متناسب با جرم ارتکابی میباشد، ماده مذکورمجازاتها را در هشت درجه تقسیم بندی نموده که مجازاتهای درجه یک بیشترین و درجه هشت ، حاوی کمترین میزان کیفر هستند.لذا در این مقاله به بررسی در مورد تاثیری که این درجه بندی در روند دادرسی در مرحله پیش از محاکمه دارد، میپردازیم . از جمله آثار این درجه بندی ، میتوان به صدور قرار تعلیق و تعویق مجازات، قرار توقف تحقیقات، قرار بایگانی پرونده ؛ که این درجه بندی بر روند پرونده و تسریع آن، تاثیر بسزایی دارد. در این مقاله با شیوه توصیفی و با استفاده از اسناد کتابخانه ای ، در راستای نیل به اهدافی از جمله شدت مجازاتها، برقراری تناسب بین جرایم و مجازاتها، ایجاد فضایی در جهت تعدیل اصل قانونی بودن مجازاتها به نفع اصل فردی کردن و نتایج حاکی از آن است . به نظر میرسد تبعات و آثار درجه بندی صحیح جرایم و مجازاتها در آیین دادرسی کیفری میتواند نقش موثری در صدور احکام قضایی عادلانه و متناسب با جرایم داشته و ایجاد نظم در رویه قضایی را موجب شده و حاکمیت هر چه بیشتر اصل قانونی بودن جرم و مجازات را در پی داشته باشد.