بررسی تطبیقی تاثیر شخصیت و اشتباه ناشی از آن در قراردادها در حقوق ایران و انگلیس

چنانکه میدانیم شخصیت ، یکی از اجزای مهم قرارداد در همه سیستم های حقوقی است . این مقاله تاثیر شخصیت را در دو سیستم حقوقی ایران و انگلیس مورد بررسی قرار میدهد. در برخی قراردادها شخصیت نقش مهمی را ایفاء میکند از قبیل نکاح و عطایا؛ اما در قراردادهای دیگر این تاثیر اینگونه نیست . در ماده ۲۰۱ ق.م ایران، اشتباه در شخص طرف معامله به صحت معامله خلل وارد نمی آورد. مگر درمواردیکه شخصیت طرف علت عمده انعقاد عقد بوده باشد. برطبق حقوق کامن لا علت ، مهم است .به عبارت دیگر وقتی اشتباه در شخصیت طرفین رخ دهد به عنوان اشتباه در جوهر اساسو قرارداد است که میتواند همه اینگونه قراردادها (قراردادهایی را که شخصیت علت عمده انعقاد عقد است را مخدوش نماید) .زیرا در این قراردادها شخصیت از اجزای اساسی است که پایه انعقاد عقد را تشکیل میدهد و (فقدان آن نبودن شخصیت مقصود) موجب بطلان قرارداد میشود. این گفته دقیقا مصداق گفته فقهاست که ازاین مورد تعبیر به وصف جوهری و ذاتی می کنند.