پیش بینی بیصداقتی براساس هویت اخلاقی و ارزش مدرسه در بین دانش آموزان متوسطه دوم

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هویت اخلاقی و ارزش مدرسه با بیصداقتی تحصیلی در بین دانش آموزان ابتدایی شهر ارومیه بوده است. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر ارومیه بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در حال تحصیل بودند؛ که از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای ۲۰۰ نفر از آنان انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش از سه پرسشنامه مقیاس بیصداقتی تحصیلی (مککابی و تروینو، (۱۹۹۶، هویت اخلاقی (آکوئینو و رید، ( ۲۰۰۲ و مقیاس ارزش مدرسه (تومینن -سوینی و همکاران، (۲۰۱۲ برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. همچنین در این پژوهش برای تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. یافته های به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن است که بین متغیرهای هویت اخلاقی و بیصداقتی تحصیلی رابطه منفی معنادار وجود دارد، همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که بین ارزش مدرسه و بیصداقتی تحصیلی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. یافته های تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که حدود ۰/۳۰ درصد از واریانس بیصداقتی تحصیلی به وسیله متغیرهای هویت اخلاقی و ارزش مدرسه قابل پیشبینی است.