نقش احساس گناه در رفتارهای آشفته خوردن بیماران دیابتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش احساس گناه در رفتارهای آشفتهخوردن بیماران دیابتی انجام شد. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود؛ جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی بیماران مبتلا به دیابت (نوع ۱ و (۲ شهر زاهدان تشکیل دادند که تعداد آنها حدود ۴ هزارنفر تخمین زده میشود. با در نظر گرفتن کفایت داده ها بهوسیله جدول مورگان و فرمول کوکران ۳۷۰ نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند که پس از غربال پاسخنامه ها، داده های مربوط به ۳۵۵ بیمار دیابتی به پژوهش وارد شد. پرسشنامه نگرش به تغذیه گارنر و همکاران (۱۹۸۹) و سیاهه احساس گناه کوگلر وجونز (۱۹۹۲) به عنوان ابزار اندازه گیری داده ها استفاده شد. برای آزمون سوال پژوهش و تفسیر نمرات آزمودنیها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان در بستر SPSS-۲۳ استفاده شد. یافته ها نشان داد که احساس گناه و مولفه های آن با رفتارهای آشفتهخوردن در بیماران دیابتی رابطه مثبت و مستقیم دارد و این رابطه معنادار است .(P<۰/۰۱) همچنین یافته ها نشان میدهد که خصیصه گناه، حالت گناه، معیار اخلاقی و احساس گناه میتوانند رفتارهای آشفته خوردن را بهطور معناداری پیشبینی کنند. نتایج این پژوهش نشان داد که احساس گناه در رفتارهای آشفته خوردن نقش دارد. افراد ممکن است به دلیل انحراف از رژیمهای غذایی توصیه شده یا شکست در مدیریت دیابت احساس گناه کنند. این احساس گناه میتواند منجر به بروز رفتارهای آشفته خوردن شود. بهطور کلی، بررسی رابطه بین احساس گناه با رفتارهای آشفته خوردن در بیماران دیابتی به درک بهتر عوامل روانشناختی موثر بر رفتارهای خودمراقبتی در این جمعیت کمک میکند.