اثربخشی بازی درمانی کوتاه مدت ساختاری براختلال یادگیری ریاضی در دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی مبتلا به علائم اختلال بیش فعالی از نوع مرکب

هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی کوتاه مدت ساختاری بر اختلالات یادگیری ریاضی در دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی از نوع مرکب صورت گرفته است.روش پژوهش : روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بوده است .جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی که مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی و اختلال یادگیری ریاضی بودند با استفاده از نمونه گیری دردسترس۳۰ نفر از دانش آموز که اختلال بیشفعالی و یادگیری ریاضی داشتند به طور تصادفی دردو گروه ۱۵ نفری به ترتیب دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند .ابزارهای مورد استفاده : ابزارهای مورد استفاده،آزمون بیش فعالی کانرز فرم والدین و آزمون بیش فعالی کانرز معلمان می باشد. و آزمون عملکرد پیوسته ریاضی رازولد .پرونده تحصیلی دانش آموز .روش آماری : داده های بدست آمده ازیک مرحله پیش آزمون ویک مرحله پس آزمون با استفاده از طریق شاخص های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها : نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که بازی درمانی کوتاه مدت ساختاری بر اختلا لات یادگیری در دانش آموزان مبتلا به علائم بیشفعالی از هر سه نوع آن موثر بوده و فرضیه پژوهش حاضر تائید گردید .نتیجه گیری : یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بازی درمانی کوتاه مدت ساختاری بر اختلال ریاضی در دانش آموزان مبتلابه بیش فعالی اثر داشته و موجب بهبود آن گردیده است با این وجود میتوان نتیجه گرفت که با توجه به اثربخشی بازی درمانی کوتاه مدت ساختاری بر اختلال یادگیری ریاضی در دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی میتوان آن را در برنامه آموزشی مدارس گنجاند و استفاده از این تکنیک را به عنوان درمان این اختلالات در دانش آموزان مورد استفاده و توجه قرار داد .