تحلیل هرمنوتیک؛ روش شناسی مبنایی ارتقاءاعتبار و ارزش علوم انسانی

هرمنوتیک به عنوان یکی از روش های تحقیق کیفی و تفسیر متون، یا همان علم تاویل، شیوه ای است که به دنبال کشف رمزها و معنای نهفته در متون است به عبارتی دیگر، خوانش و نظریه ی مهم گفتمان ها در ارتباط با تفسیر متن است یعنی هنر گفتمان هایی همچون زبان، متون و توضیح معنای این گفتمان هاست. هدف این روش باز نمایی و باز تجربه ای از فرایند خلاق قصد نویسنده، از طریق قاعده مند کردن روش ها و تکنیک های تفسیری؛ جلوگیری از بد فهمی و سوء فهم؛ و دست یافتن به درجه ای از فهم که درست تر از بقیه و نزدیک تر به خواسته ی آفریننده اثراست که کاربرد زیادی در پژوهش های علوم انسانی، بویژه علوم رفتاری دارد. در این مقاله با استفاده از رویکرد فرا تحلیل که نوعی پژوهش درباره ی پژوهش های نشر یافته است و با ترکیب مقالات منتشره، ابتدا واژه شناسی پژوهش هرمنوتیک و سپس مبانی فلسفی، تاریخچه ی پیدایش، تعاریف آن بیان شده، در ادامه به مقایسه ی آن با سایر روش ها، وجوه تمایز و انتقادات وارده به آن پرداخته شده است.