اختلالات یادگیری ریاضی در دبیرستان

اختلال یادگیری ریاضی یا به اصطلاح محققان دیس کلکولیا معرف شرایط مختلفی از جمله حساب نارسایی رشدی، ناتوانی ریاضی و اختلال یادگیری است که منجر به مشکل در فهم درس ریاضی نیز می شوند. کودکان دچار اختلال ریاضی در درک مفاهیم عددی، نحوه ارتباط اعداد با یکدیگر، ترکیب اعداد، عملیات عددی و سیستم های ثبت اعداد مانند چوب خط مشکل دارند. شیوع اختلال ریاضیات بین کودکان بر اساس نوع تعاریفی که از این اختلال انجام می شود و روش های تشخیص، در سنین مدرسه بین ۴ تا ۱۲ درصد گزارش شده است و درکودکان سوم ابتدایی بیشتر دیده می شود. امکان دارد که اختلال یادگیری ریاضی با مشکلات دیگری از جمله نارساخوانی یا اختلال نقص توجه و بیش فعالی همراه باشد. عده ای دیگر در پاره ای از کارها بر بسیاری از همگنان خود پیشی می گیرند و در قسمتی دیگر مانند کودکان کوچک تر از خود عمل می کنند. بسیاری از این کودکان تنها در یادگیری یک درس خاص دچار مشکل هستند، اما برخی از آنان در یادگیری چند موضوع درسی دشواری دارند. مشکلات یادگیری این کودکان معمولا با افزایش سن آنان وخیم تر می شود، به طوری که مشکل آنان که زمانی به راحتی قابل تشخیص بود، صراحت و روشنی خود را از دست می دهد، زیرا این مشکل روانی منجر به نارسائی ویژه در یادگیری می شود یا مشکلات عاطفی و روانی خود حاصل نارسائی ویژه در یادگیری کودک است. باید خاطر نشان ساخت که هر دو شکل آن امکان پذیر است. بدین صورت که کودکان با تنش های عاطفی نمی توانند از حداکثر توانایی های بالقوه خود به طرز صحیح استفاده کنند و لذا کشمکش ها و تضادهای روانی می تواند سبب مشکلات یادگیری در یک یا چند زمینه درسی شود. همینطور آبشخور مشکل عاطفی کودک می تواند از ناتوانی او در یادگیری درزمینه درسی ویژه باشد.