Relationship between emotional self-regulation and online game addiction with the mediating role of loneliness in elementary school children.

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی احساس تنهایی در ارتباط بین خودتنظیمی هیجانی با اعتیاد به بازی­های آنلاین در دانش­آموزان بود. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش­آموزان ابتدایی دوره دوم شهر قزوین در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که از بین آن­ها ۲۱۸ نفر به شیوه نمونه گیری  در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی لارسن و پریزمایک (۲۰۰۴) ، پرسشنامه احساس تنهایی راسل و همکاران (۱۹۸۰) و پرسشنامه اعتیاد به بازی­های آنلاین وانگ و چانگ (۲۰۰۲) بود. برای تحلیل مدل علی از تحلیل مسیر استفاده شد. یافته­ها:  نتایج نشان­گر برازش کامل مدل با داده ها بود. همچنین نتایج تاثیر مستقیم و معناداری را بین خودتنظیمی هیجانی (۰۱/۰p< و ۳۹/۰-=β) و احساس تنهایی (۰۱/۰p< و ۵۷/۰=β) با اعتیاد به بازی­های آنلاین نشان داد. همچنین تحلیل نقش میانجی نشان داد که احساس تنهایی در ارتباط بین خودتنظیمی هیجانی با اعتیاد به بازی­های آنلاین میانجی دارند. نتیجه­گیری: در تدوین مداخله­های روان­شناختی جهت کنترل و درمان اعتیاد به بازی­های آنلاین در دانش­آموزان، باید به نقش خودتنظیمی هیجانی و احساس تنهایی توجه ویژه مبذول شود.