توسعه یک سیستم ارزیابی فازی جهت تعیین اثربخشی سیاست گذاری های تشویقی موثر بر ارتقاء ساختمان های سبز

اگرچه مفهوم ساختمان سبز به تنهایی می تواند راهگشای دستیابی به اهداف توسعه پایدار باشد، اما باید سازوکار پیاده سازی آن نیز فراهم گردد. از همین رو شناسایی و ارزیابی مشوق های لازم برای توسعه ساختمان های سبز، از نقشی کلیدی برخوردار است. هدف اصلی مقاله حاضر ارزیابی اثربخشی اقدامات (سیاست های) تشویقی موثر بر ارتقاء ساختمان های سبز است. با مرور و جمع بندی نتایج حاصل از ادبیات تحقیق برای شناسایی سیاست های مربوطه در زمینه ساخت و ساز سبز براساس فازهای مختلف چرخه عمر پروژه، پایگاه داده ای متشکل از ۶ هدف عمده و ۴۲ اقدام (سیاست) تشویقی موثر بر ارتقاء ساختمان سبز شناسایی شد. با توسعه روش ارزیابی فازی جامع و تشکیل ماتریس سیاست-اقدامات به ارزیابی سیاست گذاری ها و خط مشی های توسعه ساختمان های سبز پرداخته شد. براساس نتایج، اتخاذ و پیاده سازی مشوق های اقتصادی در فاز تصمیم گیری، تقویت نظارت و مدیریت برای عرضه فناوری ها و محصولات جدید و از رده خارج کردن محصولات قدیمی و منسوخ در فاز تولید/ تامین مصالح، بهبود سیستم استاندارد و ارزیابی برای طراحی و ساخت و ساز پایدار جهت ایجاد تدریج قوانین و مقررات ورود به بازار صنعت ساخت در فاز طراحی و ساخت، بازسازی تدریجی ساختمان های موجود و ارائه سیاست های تشویقی برای کاربران در فاز بهره برداری و نگهداری و تقویت نظارت بر تخریب برای کاهش آلودگی های زیست محیطی و زباله های ساختمانی در فاز تخریب و بازیافت به عنوان کلیدی ترین سیاست گذاری ها برای توسعه ساختمان های سبز شناسایی شدند. اقدامات نظارتی نقش مهمی را در هر پنج فاز چرخه عمر ساختمان های سبز ایفا می کنند. سیاست های تشویقی در فاز تصمیم گیری توسعه، بهبود استانداردهای فنی و سیستم ارزیابی و تبدیل به مدل طراحی یکپارچه در بازار و فناوری بالاتر از سیاست های نظارتی رتبه بندی شده اند. نتایج تحقیق حاضر درک واضحی را از اتخاذ سیاست گذاری های تشویقی موثر بر ارتقاء ساختمان های سبز ارائه می نماید.