بررسی رفتار بتن حاوی شیشه و لاستیک ضایعاتی جایگزین ماسه قبل و بعد از قرارگیری در معرض حرارت بالا

لاستیک خودروها و شیشه های ضایعاتی از جمله مواد آلاینده در طبیعت با ماندگاری بالا هستند. یکی از راه های بازیافت شیشه و لاستیک ضایعاتی، استفاده از آن در بتن می باشد که حداقل برداشت از معادن طبیعی را به همراه خواهد داشت. از طرفی دیگر بسیاری از سازه های مهندسی در طول عمر خود در معرض خطرات آتش سوزی قرار دارند و از این رو شناخت خواص مکانیکی مصالح بتن در دماهای بالا ضروری است. در این تحقیق از شیشه و لاستیک ضایعاتی به عنوان جایگزین بخشی از ریزدانه طبیعی (ماسه) استفاده شد. اندازه ذرات شیشه بین mm۸۵/۰-۲ بصورت وزنی و با درصدهای ۵%،۱۰% و ۱۵% و اندازه ذرات لاستیک بین mm ۳-۵ بصورت حجمی و با درصدهای ۵% و ۱۰% جایگزین ریزدانه بتن شده است. در مجموع ۱۲ طرح اختلاط و از هر طرح اختلاط ۳ نمونه مکعبی و استوانه ای با درصد های متفاوت شیشه و لاستیک ساخته شد. مقاومت فشاری و کششی، روانی، افت وزنی، نسبت مقاومت پسماند فشاری و کششی نمونه ها در دمای محیط و تحت دمای°^C ۶۰۰ اندازه گیری و متوسط مقادیر مورد ارزیابی قرار گرفت. از نظر ظاهری بعد از اعمال حرارت، رنگ نمونه ها تیره تر گردید و ترک های مویی بصورت گسترده در سطوح بتن قابل مشاهده بود. همانطور که انتظار می رفت، با افزایش مقادیر لاستیک، مقاومت فشاری نمونه ها کاهش یافت. بعد از اعمال حرارت، افت مقاومتی تمامی نمونه ها نسبت به حالت دمای محیط بیشتر بود. با افزایش مقدار درصد لاستیک، کاهش مقاومت بیشتر شد که دلیل آن را میتوان به سوختن و از بین رفتن ذرات لاستیک و پدیدار شدن حفرات ریز و ایجاد تخلخل در بتن نسبت داد. با افزایش مقدار درصد شیشه، روند مقاومت فشاری کمی بهبود داشت. نتایج نشان داد طرح ترکیبی ۵ % شیشه و ۵ % لاستیک طرح بهینه بوده و عملکرد مناسب تر و مطلوب تری را نسبت به سایر طرحها دارد.