ارزیابی ارتباط مدیریت استعداد بر توانمندسازی شغلی و بهره وری نیروی انسانی در صنعت ماشین آلات و تجهیزات صنعتی ایران

هدف پژوهش حاضر ارزیابی ارتباط مدیریت استعداد بر توانمندسازی شغلی و بهره وری نیروی انسانی در صنعت ماشین آلات و تجهیزات صنعتی ایران می باشد. این پژوهش توصیفی -همبستگی است . جامعه آماری پژوهش را مدیران صنعت ماشین آلات و تجهیزات صنعتی کشور تشکیل داده اند. روش نمونه گیری در این تحقیق روش نمونه گیری خوشه ای است . در این تحقیق ۱۱۵ پرسشنامه میان مدیران ۲۵ واحد توزیع و جمع آوری شد. برای گردآوری اطلاعات از، از پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی ، مدیریت استعداد صیادی و همکاران (۱۳۹۱) در قالب سه بعد جذب استعداد، همسوسازی و نگهداری استعداد و توسعه استعداد، پرسشنامه توانمندسازی کارکنان رکنی لموکی (۲۰۱۳) و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی برگرفته از مدل هرسی و گلد اسمیت (۱۹۸۰) استفاده شده است . روایی پرسشنامه ها توسط اساتید و صاحبنظران مورد تایید قرار گرفته و برای سنجش پایایی ابزار از اندازه گیری ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است . برای توصیف داده ها، از آمار توصیفی و برای تحلیل استنباطی داده ها، از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و همچنین برای تعیین روابط میان متغیرها از مدلسازی معادلات ساختاری بهره گرفته شده است . نرم افزارهای آماری اس پی اس اس و ایموس برای انجام آزمون ها به کار گرفته شده اند. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که شاخص های برازش همگی در سطح مناسبی بوده، رابطه بین دو متغیر مدیریت استعداد و توانمندسازی شغلی و نیز مدیریت استعداد و بهره وری نیروی انسانی در صنعت ماشین آلات و تجهیزات صنعتی ایران تایید می شود. همچنین توانمندسازی شغلی تاثیری بر بهره وری نیروی انسانی نشان نداده است . .