بررسی تاثیر هوش هیجانی وایجاد و حفظ طراوت و شادابی در محیط های آموزشی

آموزش و پرورش هر جامعه ای نقشی حیاتی در استقلال فرهنگی ، سیاسی ، اقتصادی کشور و نیز تربیت و تامین نیروی انسانی دارد. بدیهی است آموزش و پرورش زمانی می تواند موثر و مفید واقع شود که از کیفیت بالایی برخوردار باشد .امروزه همه کشورهای جهان آگاهانه کوشش دارند که سطح دانش و تخصص و میزان مهارت نیروی انسانی خود را بالا ببرند . برای اجرای این منظور نظام آموزشی خود را به خدمت گرفته اند . بدیهی است هر کشور که دارای آموزش و پرورش با کیفیت بالاتر و مطلوب تر باشد ، موفق تر از دیگران خواهد بود . درسالهای اخیر وجود شادی و نشاط و شادکامی در دانش آموزان و در مدرسه به عنوان یکی از عوامل موثر در پیشرفت تحصیلی و بالا رفتن کیفیت نظام آموزش و پرورش شناخته شده است .براین اساس ایجاد و حفظ طراوت و شادابی در مدارس و نظام آموزشی کشور امری حیاتی است زیرا که تعادل روانی و عاطفی بدین طریق ایجاد می شود و جایی که عشق و علاقه ، محبت و احترام متقابل ، امنیت و تعلق گروهی باشد افراد با آرامش خاطر به فعالیت و گفت و شنود و یادگیری اقدام خواهند کرد و برای ایجاد این وضع باید به هوش هیجانی ( (EQ توجه نمود . زیرا در این زمان نظریه های سنتی مربوط به هوش و پیشرفت دچار تغییر و تحول شده اند . نگرش جدید در ارتباط با هوش و پیشرفت این پیام را دارد که هوش هیجانی نسبت به ( ( IQ پیش بینی کننده مطمئن تری برای موفقیت فرد در زندگی فردی و محیط کار می باشد .همچنین هوش شناختی به تنهایی نمی تواند تضمین کافی برای کسب سلامت ، رضایت ، شادی و شادکامی در زندگی افراد باشد . پیشکسوتان نظریه هوش هیجانی جان مایر((John Mayer و پیتر سالوی (Peter Salovey) و بعد از آن دانیل گلمن ( Daniel (Golman بعد از سالها مطالعه و تحقیق نظریه هوش هیجانی را معرفی کرده اند و به اهمیت تاثیر آن بر شادکامی و موفقیت افراد بارها تاکید کردند.