رابطه درآمد و مخارج دولت در ایران با رویکرد پویا

از دیدگاه نظری، رابطه بین درآمدها و هزینه دولت ، یک مسئله کلاسیک از اقتصاد عمومی محسوب می شود. سیاست مالی نقش مهمی در د ستیابی به توازن اقت صاد کلان دارد و می تواند زمینه تو سعه اقت صادی را فراهم کند. سیا ست مالی منا سب به عنوان ابزار لازم برای دستیابی به رشد پایدار، افزایش اشتغال در هر اقتصاد محسوب می شود. بنابراین ، سیاست گذاران اقتصادی باید با وظایف مهم در خصوص تعدیل و اجرای سیاست مالی مواجه شوند. این موضوع به ویژه در مورد سیاست گذاران در کشورهای درحالتوسعه اهمیت بیشتری دارد. سیاست مالی بخشی از سیاست های مدیریت تقاضا است که از سوی دولت اجرا می شود. جریان پرداخت ها و دریافت های دولت که در قالب مخارج و درآمدهای بودجه ای آشکار می شود، متغیرهای اصلی سیاست مالی دولت را تشکیل می دهند. در این مقاله ، ماهیت رابطه هزینه های دولت و درآمدهای دولت برای ایران در یک چارچوب پویا برر سی شده ا ست . روش ا صلی این مطالعه ، با ا ستفاده از مدل خودتو ضیح با وقفه های گ سترده به برر سی هم انبا شتگی و روابط کوتاه مدت می پردازد. ا ستحکام آزمون هم انبا شتگی آزمون کرانه ARDL از روش تازه توسعه یافته هم انباشتگی ترکیبی استفاده شده است . علاوه بر این ، این مطالعه از معادلات تلفیقی FMOLS، DOLS و CCR برای برر سی ضرایب طولانی مدت بین متغیرها ا ستفاده می کند.همچنین برای برر سی رابطه علی بین درآمدها و مخارج دولت در این مطالعه بر اساس آخرین دادههای رسمی موجود در اقتصاد ایران، از آزمونعلیت هشیائو طی دوره زمانی ۱۳۹۹-۱۳۵۷ استفاده گردیده است . نتایج آزمون علیت هشیائو نشان دهنده رابطه علیت یک طرفه از درآمدها به مخارج دولت می باشد.