تخریب نوری فیلم پلی اتیلن مورد استفاده به عنوان سایبان گلخانه

سایبان های گلخانه معمولا به سه گروه اصلی پنل های پلاستیکی محکم، فیلم های پلاستیکی و شیشه طبقه بندی می شوند. از میان پلاستیک های انعطاف پذیر، پلی اتیلن با چگالی کم به دلیل صرفه جویی در مصرف انرژی، انتقال نور بالا و قیمت ارزان بیشترین کاربرد را به عنوان پوشش گلخانه دارد. جدی ترین مشکل فیلم های پلاستیکی برای پوشش گلخانه ها در مناطق خشک، عمر کوتاه آن ها در شرایط سخت آب و هوایی می باشد. تخریب خواص فیزیکی فیلم پلی اتیلن در نتیجه ی تابش اشعه ماوراء بنفش (تخریب نوری) علت اصلی عمر محدود فیلم پلی اتیلن می باشد. تخریب نوری فیلم پلی اتیلن از ترکیب اشعه ماوراء بنفش که توسط کروموفورهای جذب کننده نور جذب می شود و تماس مستقیم با اکسیژن اتمسفر که رادیکال های آزاد تولید می کنند، رخ می دهد. یکی از راه های کاهش سرعت تخریب نوری فیلم پلی اتیلن، افزودن یک آنتی اکسیدان و تثبیت کننده UV می باشد. سه نوع اصلی از تثبیت کننده های UV وجود دارد: کاهش دهنده های نیکل، تثبیت کننده های ایجاد کننده مانع در برابر نور آمینی (HALSs) و جاذب های UV (UVA).