معرفی برخی فاکتورهای لازم برای دانشگاه کارآفرین - آوردن روحیه کارآفرینی به کلاس درس

موضوع دانشگاه کارآفرین در جهان مورد بحث و کاربرد می باشد. علی الخصوص در اتحادیه اروپا، نروژ و بریتانیا که اقتصاد دانشگاه محور آنها مشهور است. دانشگاه کارآفرین می تواند محیط حمایتی - آموزشی قدرتمندی بیافریند که فرصت تبدیل نمودن ایده به عمل را به دانشجویان بدهد. فراتر از هدایت دانشجویان برای آزمودن، بروز دادن صلاحیت های کارآفرینانه نیز بر ایشان حیاتی است. هر دانشگاه کارآفرین از کلاس درس شروع می شود، و رفته رفته در جامعه بروز و نمود پیدا میکند. بنابراین آموزش کارآفرینی، اساس یک دانشگاه کارآفرین می باشد. شباهت ها و قرابت های بین کشور ما و اروپا، همچون جمعیت رو به سالمندی، تغییر الگوهای مهاجرتی، دگرگونی دیجیتال و فضای سایبری، و تغییرات آب و هوائی وجود دارد. این مهم ما را برآن داشت تا با بررسی رویکردها و روش های مختلف در ایجاد فضای آموزش کارآفرینی در جوامع آکادمیک اروپایی، و مبنا قرار دادن برخی اصول کلی در فراهم آوردن روحیه کارآفرینی در دانشجویان، دوره آموزشی آنلاینی تدوین کرده و از نتایج بدست آمده در آن، برخی روش های آموزش کارآفرینی قابل استفاده در مراکز آکادمیک داخل کشور، را معرفی نمائیم. روش "یاد دهی-یادگیری"، دانشجوی در نقش مربی/استاد، فارغ از تفکر مورد قضاوت واقع شدن توسط یک مرکز قدرت بالادستی، آزادانه و مستقلانه ایده پردازی می کند. تمرین بازبینی/ تصحیح تکالیف هم کلاسی ها در این روش، دانشجویان را بسوی بهبود مستمر سوق می دهد و به عنوان محرکی برای ایجاد ذهنیت کارآفرینی در "مربیان" و "دانشجویان در نقش مربی" در کلاس و خارج از کلاس درس عمل می کند. تمرین ارزیابی یا تصحیح همکلاسی و مشارکت دانشجویان در مباحث گروهی، مرحله زیربنائی در بنا نهادن یک طرز فکر و محیط کارآفرینانه در کالج یا دانشگاه است. در تقابل با ایده ها و تفکرات همسانان، چالش کار تیمی نیز می تواند تا حد قابل قبولی مرتفع گردد.