ارتباط مشکلات رفتاری و عاطفی با خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر سراوان

در این پژوهش ، رابطه مشکلات رفتاری و عاطفی با خودکارآمدی اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته شده است . مطالعه حاضر از نوع توصیفی با رویکرد همبستگی می باشد. نمونه پژوهش عبارت بود از ۳۰۲ نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر سراوان که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پس از گزینش و تخصیص نمونه ، پرسشنامه ها طی یک مرحله توزیع و جمع آوری گردید. در نهایت دادهها با کمک نرم افزار SPSS با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد رابطه ی منفی معناداری بین مشکلات رفتاری و عاطفی با خودکارآمدی اجتماعی وجود دارد. با توجه به رابطه منفی می توان گفت که با هر چه دانش آموزان مشکلات رفتاری و عاطفی کمتر باشند خودکارآمدی اجتماعی بیشتری دارند.