مدیریت و بررسی خرد سیاسی در اندیشه ی فردوسی در ادب ایران

هدف از نگارش این مقاله این است که بدانیم فردوسی در سرودن شاهنامه از منابع ایرانی کهن قبل از اسلام اعم از آثار مذهبی، داستان ها و اشعار بهره فراوان برده و محتوای این متون را در قالب پندها و اندرزها و داستان ها به نظم بیان کرده است. پس از اسلام، حکومت های ایرانی تحت تاثیر این آموزه ها قرار داشتند و آیین کشورداری و قوانین اداری آن ها برگرفته از آموزه های شاهنامه بوده است. این مقاله به تاثیر اندرزهای شاهنامه به سه متن مهم ایرانی_اسلامی در زمینه سیاست و آیین کشورداری می پردازد و سعی دارد اثبات کند که آموزه های شاهنامه بر سه متن مهم این حوزه تاثیر داشته است.این سه متن عبارت اند از: سیاست نامه اثر خواجه نظام الملک سنی مذهب، نصیحه الملوک از امام محمد غزالی سنی مذهب و اخلاق ناصری اثر خواجه نصیرالدین طوسی شیعی مذهب