کنکاشی در مدیریت ارتباط کارکنان و افزایش بهره وری

با پیدایش عصر جدید و نوین سازمانی، امروزه تنها سازمانهایی که تفکرات بزرگ (بدون توجه به اندازه ظاهری) دارند از نظر کارکردی موفق و در عرصه رقابت پیش گیرنده و درنظام سازمان و مدیریت پویا و اثربخش می باشند، همچنین سازمانهای یادگیرنده به عنوان مقصدی برای این نظام سازمانی، ریشه در تغییرات سریع و تحولات شدید محیطی دارد که ضرورت و اهمیت آنها را تبیین می نماید. در همین راستا با توجه به گسترش هر روزه دانش و تکنولوژی و جریان وسیع اطلاعات، امروزه جامعه ما محتاج تربیت افرادی است که بتوانند با شیوه هایی نوین با دشواری ها روبه رو شوند و به دنبال راهکاری در راستای حل آنها باشند. با این نگرش نیاز به آموزش و پشتیبانی از فرآیندها و افکار نوین در راستای رسیدن به سازمانی شکوفا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نیروی انسانی به عنوان مهمترین سرمایه های هر سازمان به حساب می آید به همین منظور اسفاده موثر و بهینه یا به عبارت بهتر بهره وری موثر از این سرمایه یکی از اهداف و برنامه های اصلی مدیران در سطح کالن هر سازمانی می باشد. در دنیای پرشتاب رشد تکنولوژی و فناوری شناخت عوامل بهره وری نیروی انسانی در تمامی حوزه های مدیریتی به خصوص مدیریت سازمانی اهمییت دو چندانی نسبت به گذشته پیدا کرده است. هدف از پژوهش حاضر آن است ابتدا مقدمه ای از موضوع ارائه کند، سپس به تجزیه و تحلیل بهره وری نیروی انسانی و نظریاتی در این راستا پرداخته می شود.