تاثیر دو هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) همراه با مکمل سازی آویشن بر نیمرخ لیپیدی، استرس اکسایشی، ترکیب بدن و ظرفیت هوازی زنان چاق و دارای اضافه وزن
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 104
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAHSSP-10-2_003
تاریخ نمایه سازی: 18 شهریور 1402
چکیده مقاله:
هدف: چاقی یک بیماری پیچیده است که با اختلال در سوخت و ساز چربی، باعث بروز استرس اکسایشی می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر دو هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) همراه با مکمل سازی آویشن، بر شاخصهای لیپیدی، استرس اکسایشی، ترکیب بدن و ظرفیت هوازی زنان چاق و دارای اضافه وزن است. روش شناسی: در یک مطالعه نیمهتجربی، ۴۰ زن چاق و دارای اضافه وزن با شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر از ۲۵، درصد چربی (۸۰/۳ ± ۹۲/۳۸) و میانگین سنی (۳۲/۳ ± ۸۷/۳۲سال)، بهصورت تصادفی و براساس درصد چربی و BMI، در چهار گروه HIIT (پنج جلسه در هفته)، مکمل آویشن، تمرین+مکمل و کنترل تخصیص یافتند. مکمل سازی آویشن به صورت دمنوش (۲ گرم در ترکیب با ۱۵۰ میلی لیتر آب جوش) بود که در دو نوبت (دو ساعت قبل از تمرین و بلافاصله بعد از تمرین) مصرف شد. شاخصهای ترکیب بدنی و نمونه های خونی ۲۴ ساعت قبل و بعد از دو هفته تمرینات HIIT بهمنظور بررسی شاخص های لیپوپروتئین با چگالیکم (LDL)، لیپوپروتئین با چگالیبالا (HDL)، مالوندیآلدهید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) اخذ شد. آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری ۰۵/۰ P≤ برای آنالیز دادهها استفاده شد. یافته ها: بررسیها نشان داد که در مقادیر HDL، MDA ،TAC وV̇O۲max تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود دارد (۰۵/۰P<) که این تفاوت در V̇O۲maxو MDA میان گروههای تمرین و تمرین+مکمل با کنترل و مکمل مشاهده شد. TAC در گروه های مکمل و تمرین+ مکمل نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود. همچنین در متغیرهای LDL و درصد چربی بدن تفاوت معنی داری میان گروه های تحقیق مشاهده نشد (۰۵/۰P>). نتیجه گیری: بهنظر میرسد مصرف دو هفته دم نوش آویشن به همراه تمرینات HIIT باعث بهبود استرس اکسایشی و برخی از شاخصهای نیم رخ چربی شده و احتمالا می تواند در بهبود عوارض ناشی از چاقی موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی خانی
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
حمیدرضا زلفی
استادیار، حمیدرضا زلفی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فنی و حرفه ای تهران، تهران، ایران
ژاله نیکنام
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :