اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر اعتیاد اینترنتی و بهزیستی روانشناختی بر دختران مراجعه کننده به کلینیک بهار دانش شهرستان مشهد

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی طرحواره درمانی بر اعتیاد اینترنتی و بهزیستی روانشناختی بر دختران بوده است. روش این تحقیق نیمه آزمایشی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. پرسشنامه های مورد بررسی شامل اعتیاد به اینترنت یانگ (۱۹۹۶) و بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) بوده است. جامعه پژوهش حاضر از بین دختران مراجعه کننده به کلینیک بهار دانش شهرستان مشهد بوده است که دسترسی به اینترنت و فضای مجازی دارند. با توجه به ماهیت روش پژوهش۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری و با بهره گیری از نمونه گیری داوطلبانه و غیرتصادفی انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی از میان نمونه ۱۵نفر در گروه کنترل و ۱۵ نفر در گروه آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسهی ۹۰ دقیقهای تحت مداخله ی طرحواره درمانی قرار گرفت و بر روی گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت. روش تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار spss۲۳ بوده است. یافته های پژوهش نشان داد که آموزشهای مبتنی بر طرحواره درمانی بر اعتیاد اینترنتی و بهزیستی روانشناختی تاثیر معناداری دارد. بدین صورت که طرحواره درمانی باعث کاهش اعتیاد به اینترنت و افزایش بهزیستی روانشناختی دختران شده است.