پیش بینی تاب آوری نوجوانان پرورشگاهی بر سبک دلبستگی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تاب آوری نوجوانان پرورشگاهی بر اساس سبک دلبستگی انجام شده است. در پژوهش حاضر که از مطالعات توصیفی و از طرح های همبستگی بود، جامعه آماری را تمامی کودکان پرورشگاهی بین سنین ۱۳ تا ۱۸ سال شهر شیراز در نیمه اول سال ۱۴۰۲ تشکیل می دادند که از بین نمونه آماری به تعداد ۱۵۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و با پرسشنامه های پژوهش شامل پرسشنامه تجدیدنظر شده سبک دلبستگی کولینز و رید و مقیاس تابآوری کونور و دیویدسون ( ۲۰۰۳ ) مورد ارزیابی قرار گرفتند، داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری در قالب آمار توصیفی (میانگین و ...) و آمار استنباطی (همبستگی و رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری با استفاده از همبستگی و رگرسیون نشان داد که سبک های دلبستگی ایمن و به صورت مثبت و سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا و راهبردهای مقابله هیجان مدار و اجتنابی به صورت منفی توانایی پیش بینی تاب آوری را دارا می باشند. پیشنهاد می شود از یافته های پژوهش حاضر در طراحی برنامه های آموزشی و درمان کودکان پرورشگاهی و همچنین افزایش تاب آوری استفاده شود.