مسئولیت مدنی دولت در جرایم مدیران دولتی

طبق یکی از نظریات رایج در خصوص منشاء تشکیل دولت «انسان بدوا در حالت طبیعی زندگی می کرده و از آزادی کامل و بدون محدودیت برخوردار بوده... و چون افراد بشر در وضع طبیعی در مخاطرات زیادی قرارداشتند و نمی توانستند به تنهایی برآن مشکلات غلبه نمایند، لذا برای مقابله با قدرت قاهره طبیعت به سمت همکاری و تشریک مساعی سوق داده شدند و در طی این طریق به انعقاد قرارداد اجتماعی و تشکیل دولت رسیده اند. افراد اجتماع، با تن دادن به تشکیل دولت و ملزم نمودن خود به اطاعت از این قدرت برتر، انتظار داشتند این نهاد نوظهور رفاه و امنیت و رشد و شکوفایی را برای آنها ایجاد و به آنها احترام گذاشته و موجبات عزت و سربلندی آنها را فراهم آورد. اما بتدریج و با گذشت زمان، دولت هر روز بر قدرت خود افزوده و در عوض خدمت به مردم خود به عنوان بزرگترین دشمن مردم درآمده و باعث نقض حقوق اولیه مردم گردید. آنچه تاریخ نویسان از نحوه عمل و قساوت و سنگدلی حاکمان این دولت ها نوشته اند مهر تاییدی براین رویه ناروا می باشد. در این دوره ها سخت ترین جرم ها، جرم خیانت به حکومت بود که معمولا با مجازات اعدام مواجه می شد. در ایران باستان و حتی پس از آن کیفر خیانت پیشگان اعدام خود و خانواده شان بود.