نقش خود تعیین گری در پیش بینی آمادگی برای تغییر در دانشجویان

مطالعه حاضر باهدف نقش خود تعیین گری در پیش بینی آمادگی برای تغییر در دانشجویان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی هست. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد کرج در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند،۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های خود تعیین گری دسی و ریان (۲۰۰۰)، پرسش نامه آمادگی برای تغییر مصباحی و همکاران (۱۳۹۹) بودند. در تحلیل داده ها از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان با نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی بین خود تعیین گری و مولفه های آن با آمادگی برای تغییر مثبت و معنی دار می باشند و مثبت بودن ضرایب به دست آمده نشان می دهد که بین خود تعیین گری و آمادگی برای تغییر ارتباط مستقیم وجود دارد (۰۱/۰>p). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که خود تعیین گری به شکل مثبت و معنی داری آمادگی برای تغییر را پیش بینی می کنند.