بررسی رابطه هوش معنوی و سلامت عمومی بر اساس بهزیستی معنوی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان منطقه امیریه، شهرستان دامغان (استان سمنان)

سابقه و هدف: ضعف در سلامت عمومی از معضلات بشر امروزی است. به نظر می رسد معنویت عامل مهمی در تقویت سلامت عمومی باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای بهزیستی معنوی و پیشرفت تحصیلی نسبت به رابطه بین هوش معنوی و سلامت عمومی با بهزیستی معنوی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان انجام شد و پیشرفت تحصیلی مورد محاسبه قرار گرفت. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانش آموزان منطقه امیریه شهرستان دامغان در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که تعداد آن ها ۶۰۰ نفر بود و ۱۲۰ نفر بر اساسروش غیر تصادفی بعنوان نمونه در پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های هوش معنوی، سلامت عمومی و بهزیستی معنوی و پیشرفت تحصیلی بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد هوش معنوی و بهزیستی وجودی و بهزیستی مذهبی با سلامت عمومی همبستگی مثبت معنادار دارد. بهزیستی وجودی و بهزیستی مذهبی با سلامت عمومی همبستگی مثبت معنادار دارد (P<۰/۰۱). نتایج تحلیل مسیر نیز حاکی از نقش واسطه ای بهزیستی وجودی و بهزیستی مذهبی در رابطه بین هوش معنوی و سلامت عمومی با بهزیستی معنوی و پیشرفت تحصیلی بود و پیشرفت تحصیلی بر اساس معدل محاسبه شد و همچنین هوش معنوی و سلامت عمومی براساس بهزیستی معنوی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه ی معنا داری دارد. استنتاج: مطالعه حاضر نشان داد هوش معنوی با تقویت و بهبود سلامت معنوی در ابعاد سلامت وجودی و سلامت مذهبی به بهبود و ارتقای سلامت عمومی کمک می کند. بر این اساس پیشنهاد می شود در زمینه طراحی اقدامات لازم به منظور تقویت سلامت عمومی در افراد و گروه های مختلف، در راستای تقویت هوش معنوی و بهزیستی معنوی و پیشرفت تحصیلی برنامه هایی تدوین شود.