پیش بینی رضایت زناشویی براساس توقع تایید از دیگران، انتظارات بیش از حد از خود و سرزنش خود در زوجین دارای حداقل ۵ سال تجربه تاهل شهر تبریز

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت زناشویی براساس توقع تایید از دیگران، انتظارات بیش از حد از خود و سرزنش خود در زوجین دارای حداقل ۵ سال تجربه تاهل شهر تبریز بود. جامعه مورد مطالعه همه زوجین دارای حداقل ۵ سال تجربه تاهل شهر تبریز در سال ۱۴۰۱ بود. نمونه پژوهش ۲۹۸ نفر از افراد متاهل دارای حداقل ۵ سال تجربه تاهل شهر تبریز که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ (۱۹۸۹) و باورهای غیرمنطقی جونز (۱۹۶۹) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی میانگین و انحراف معیار و آزمون آماری رگرسیون چندگانه مدل همزمان انجام گرفت. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که همه متغیرهای پیش بین با متغیر ملاک یعنی رضایت زناشویی رابطه معنی دار دارند. طبق یافته های پژوهش، متغیرهای پیش بین قادرند به طور ترکیبی ۱۶ درصد از واریانس رضایت زناشویی را به طور معنی دار تبیین کنند. هم چنین توقع تایید از دیگران قادر است ۲۲/۰ از تغییرات رضایت زناشویی را به طور معنی دار پیش بینی نماید و انتظارات بیش از حد از حود قادر است ۱۵/۰ از تغییرات رضایت زناشویی را به طور معنی دار پیش بینی نماید و سرزنش خود تغییر قادر است ۱۳/۰ از تغییرات رضایت زناشویی را به طور معنی دار پیش بینی نماید.