روش های استحصال لیتیوم با نگرش امکان سنجی تولید داخلی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 581

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EMGBC07_016

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1402

چکیده مقاله:

عنصر لیتیوم. به عنوان یک فلز استراتژیک در دنیا شناخته شده که در صنایع با فناوری بالا نظیر صنایع هسته ای،هوافضا، خودروسازی، باتری سازی, نظامی، شیشه و سرامیک، روانکارها و بسیاری صنایع دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.ارزش اقتصادی قابل توجه این فلز به گونه ای است که بسیاری از کشورهای توسعه یافته و صنعتی با استفاده از ذخایر اینماده معدنی و انجام عملیات استحصال و فراوری. نه تنها نیاز صنایع داخلی خود به این فلز ارزشمند را مرتفع کرده اند.بلکه از آن به عنوان یک محصول صادراتی و با ارزآوری بالا نیز استفاده می کنند. وجود منابع شورابه ای بسیار غنی در داخلکشور به عنوان ذخایر اصلی تولید لیتیوم در دنیا، دانش فنی بومی، امکان استفاده از انرژی پاک و ارزان قیمت گاز، نیرویانسانی متخصص, موقعیت جغرافیایی. منطقه ای و دسترسی به بازارهای جهانی از عواملی است که می تواند کشور را بهعنوان قطب اصلی تولید لیتیوم در منطقه و دنیا تبدیل کند. در ایران بیش از ۶۰ شورابه در دریاچه های نمک خشک یافصلی وجود دارد که خور و بیابانک، کویر بزرگ نمک باتلاق گاوخونی و دریاچه نمک قم از مهمترین آنها هستند و علاوهبر لیتیوم، حاوی مواد باارزشی همچون سولفات سدیم، منیزیم بور و پتاسیم می باشند. در حال حاضر نیاز صنایع داخلی بهطور کامل توسط واردات از کشورهای دیگر به ویژه چین انجام می شود. این درحالی است که علاوه بر ذخایر بالقوه لیتیوم،دانش فنی لازم برای استخراج این ماده معدنی در داخل کشور وجود دارد که نیازمند برنامه ریزی و تزریق سرمایه برایفعالیت های اکتشافی و فراوری در این حوزه است. در این پژوهش مطالعات و تحقیقات گذشته در زمینه جداسازی انتخابییون لیتیوم از منابع مختلف و مقایسه روش های مطرح شده. بررسی شده است. آژانس بین المللی انرژی (IEA) در گزارشیکه در سال ۲۰۲۱ منتشر شد. به دولت ها توصیه کرد تا ذخیره سازی فلزات مصرفی در باتری ها را آغاز کنند و اشاره کردکه تقاضای لیتیوم می تواند در ۲۰ سال آینده ۴۰ برابر شود. برآورد می شود که تقاضای لیتیوم در دهه آینده هر سال ۲۵ تا۵۳ درصد رشد کند؛ عدم امکان توسعه در بخش عرضه می تواند این بازار را با کسری قابل ملاحظه روبرو کند.

نویسندگان

مریم قنبری

دانشجوی دکتری فراوری مواد معدنی، دانشکده معدن و متالورژی، دانشگاه یزد

محمدرضا صمدزاده یزدی

استادیار فراوری مواد معدنی، دانشکده معدن و متالورژی، دانشگاه یزد