آسیب شناسی مدیریتی توسعه شهرها در ایران

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 126

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IDMEVENT01_019

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1402

چکیده مقاله:

هدف از تحقیق بررسی آسیب شناسی مدیریتی توسعه شهرها در ایران است . مدیریت شهری در ایران با ضعف های ساختاری مواجه است و عدم هماهنگی در بین بخش های مختلف دخیل در امر مدیریت و نبود مدیریت یکپارچه شهری از اهم مشکلات می باشد. نظام اداری ایران به صورت متمرکز مدیریت میشود .در واقع شکل گیری نظام شبه مدرنیستی و سرمایه داری باعث به وجود آمدن این نوع نظام مدیریتی در ایران شده و این نوع نظام مدیریتی با برنامه ریزی متمرکز چالش هایی را در اداره کشور بویژه در حوزه مدیریت شهری در پی داشته است است .هر چند که با تشکیل شورای اسلامی شهر و اعطای بعضی از وظایف به شهرداری شهرها حرکتی جدید به سمت تمرکززدایی شروع شده است ، اما به خاطر سیستم پیچیده ساختار مدیریت و برنامه ریزی کشور نتوانسته است باعث تحقق زمینه تمرکززدایی شود و چالش های بزرگی را برای مدیریت شهری به وجود آورده است . پژوهش حاضر روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای ، اسنادی و منابع اینترنتی است . . نتایج پژوهش تحقیق در کشور ما اگر چه بعد از تشکیل شوراها و شهرداری سازمانی منتخب محسوب می گردد اما استقلال شهرداری در اداره محلی در ایران بسیار محدود است و مانند کشورهای توسعه یافته هستی مرکزی مدل شهری را تشکیل نمی دهد. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته و حتی در تعدادی از جوامع در حال توسعه البته با شدت و شفافیت کمتر امور محلی و مدیریت شهری یک رده حکومتی ویژه و نسبت مستقل در کل نظام روابط دو طرفه و از طریق کانال های قانونی مبتنی بر رسمیت جایگاه و وظایف حکومت محلی برقرار می شود اما در ایران سیستم مدیریت شهری و شهرداری نه تنها به عنوان یک ساعت و رده فضایی مستقل مدیریتی محسوب نمی شود ،بلکه کاملا وابسته و تحت نظارت کاملا دولت مرکزی و واحدهای تابعه آن در سطوح ملی ، منطقه ای و محلی حمایت کننده این نوع است که اخرای با تحقق خودگردانی های مالی شهرداریها موضوع کمک مالی تا حد زیادی منتفی شده است . نقایص ساختاری مدیریت شهری در ایران ؛ عدم رعایت برخورداری از هیئت رئیسه قدرتمند ، عدم امکان مشارکت و دخالت رسمی قانونمند ، در هم آمیختگی و عدم تفکیک امور مدیریت شهری از امور سیاسی کشوری ، عدم پذیرش و رسمیت شهر به عنوان یک محدوده نظام مدیریتی و فضای مستقل ، فقدان کامل و نسبی ضعف منتخب شهروندان، فقدان سیستم مدیریتی شهری هماهنگ و کارآمد و یکپارچگی شهری در ایران است .

نویسندگان

رضا وفادار سورکی

دانشجوی دکتری ، جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد نور، ایران

سیدحسن رسولی

دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تهران مرکزی ، ایران

سجاد جلیلیان

پژوهشگر دکترا محیط زیست ، دانشکده محیط زیست ، پردیس دانشکده های فنی ، دانشگاه تهران،ایران