مطالعه و بررسی اختلالات یادگیری (نوشتن ) در دانش آموزان

بسیارند کودکانی که ظاهری طبیعی دارند، رشد جسمی ، قد و وزنشان حاکی از بهنجار بودن آنان است ، هوش کم و بیش عادی دارند، به خوبی حرف می زنند و مانند سایر کودکان بازی می کنند، مثل همسالان خود با سایرین ارتباط برقرار می کنند، در خانه نیز خود یاری های لازم را دارند و کارهایی را که والدین به آنها می سپارند، به خوبی انجام می دهند، و از رفتار و اخلاق عادی برخوردارند، لیکن زمانی که به مدرسه می روند و می خواهند خواندن و نوشتن و حساب یاد بگیرند دچار مشکلات جدی می شوند، این کودکان به تدریج درمی یابند که سایر کودکان از نظر وضع درسی بهتر از آنها هستند و احساس حقارت را تجربه می کنند و کم کم بیزاری از درس و مدرسه در آنها به وجود می آید. والدین آنها که اغلب از دلایل ناتوانی یادگیری آنها بی خبر هستند، مشکل را بیشتر می کنند و با فشارهایی که به کودک وارد می آورند، دشواری را چند برابر می کنند (ساطعی ، ۱۳۸۲). بدیهی است این کودکان در مراجعه به هر متخصصی ، مشکلی تازه در خود می یابند. هر متخصص مشکل آنها را از دریچه چشم خود نگریسته و تنها بعدی از ابعاد پیچیده آن را زیر ذره بین تخصص خویش قرار می دهد. گفتنی است که در این میان، امر اساسی توجه به این نکته است که در این گونه موارد، ضرورتا باید به جای تشخیص های انفرادی ، از شیوه نظام چند رشته ایی سود جست که در آن معمولا مجموعه ای از تجربیات و تخصص ها توامان مورد استفاده قرار می گیرد. بدین معنی که با همگام شدنعده ای از متخصصان و یک سو و یک جهت شدن تلاش های مختلفی که از طرف صاحبان فن و تجربه صورت می گیرد، راهی برای تحلیل ، تشخیص و درمان اساس مسائل یادگیری گشوده می شود (دادستان، ۱۳۷۹).