مدیریت و پیش بینی میزان افسردگی, اضطراب و استرس در دوران شیوع کرونا بر اساس ویژگی های شخصیتی در کادر درمان شهر تهران

زمینه و هدف : همه گیری بیماری covid ۱۹ و اجرای قرنظینه , اثرات مختلفی بر جنبه های روانی و اجتماعی افراد جامعه گذاشته است . لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اضطراب , افسردگی و استرس در دوران شیوع COVID ۱۹ بر اساس ویژگی های شخصیتی بود.مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی ۱۷۰ نفر از کادر درمان شهر تهران در اسفند ۱۳۹۸ تا فروردین ۱۳۹۹ به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به شکل انلاین به پرسش نامه ها پاسخ داده اند . ابزار های پژوهش شامل مقیاس افسردگی , اضطراب و استرس ( Depression . Anxiety. Stress scale ۲۱) و پرسش نامه های ویژگی شخصیتی بود . داده ها با استفاده از ازمون همبستگیpearson و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها : نتایج نشان داد هر کدام از مولفه های روانشناختی با مشخصه های روان رنجور خویی ارتباط مثبت و با مشخصه توافق پذیری ارتباط منفی داشت ( p<۰/۰۰۱) و همچنین مشخصه ی وظیفه شناسی با افسردگی ارتباط منفی و با اضطراب و استرس ارتباط مثبت داشت ( p<۰/۰۰۱) علاوه بر این , نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر های پیش بین روان رنجور خویی , وظیفه شناسی و توافق پذیری , تغییرات افسردگی , اضطراب و استرس را به ترتیب ۴/۳۰ , ۳/۲۰ , ۱/۴۵ درصد تبیین میکنند . همچنین با توجه به مقادیر شاخص beta میتوان گفت روان رنجور خویی نقش قوی تری در پیش بینی هر سه متغیر افسردگی , اضطراب و استرس دارد .