رابطه ی شبکه مجازی با خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی دوم شهرستان اهواز

بررسی رابطه شبکه مجازی با خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان اهواز می باشد. این پژوهش از نظر اهداف پژوهش کاربردی، از نظر داده ها کمی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهرستان اهواز می باشند. از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای تعیین حجم نمونه بر اساس استفاده از جدول مورگان استفاده شد که تعداد ۳۷۰ نفر از دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهرستان اهواز به عنوان افراد نمونه انتخاب گردیده اند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (۱۹۹۹)، پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) بوده اند. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمونهای همبستگی پیرسون از نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج بدست آمده از ضریب همبستگی پیرسون در راستای رابطه بین خودکارآمدی و شبکه های مجازی بیانگر آن است که، بین خودکارآمدی و شبکه های مجازی با ضریب همبستگی (۴۱/۰-r=)، و بین ابعاد خودکارآمدی: بعد استعداد، بعد بافت و بعد تلاش متغیر خودکارآمدی و شبکه های مجازی بترتیب با ضریب همبستگی (۴۳/۰-r= )، (۴۰/۰-r= ) و (۳۸/۰-r= ) از دیدگاه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲، رابطه آماری منفی معنی داری وجود دارد. همچنین، بین پیشرفت تحصیلی و شبکه های مجازی با ضریب (۴۸/۰r=-) از دیدگاه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲، رابطه آماری منفی معنی داری وجود دارد. و بین ابعاد پیشرفت تحصیلی از جمله: بعد خودکارآمدی، بعد تاثیرات هیجانی، بعد برنامه ریزی، بعد فقدان کنترل پیامد و بعد انگیزش متغیر پیشرفت تحصیلی و شبکه های مجازی بترتیب با ضریب همبستگی (۳۵/۰-r= )، (۴۲/۰-r= )، (۵۱/۰-r= )، (۵۲/۰-r= )، (۳۹/۰-r= )رابطه منفی معنی داری در سطح ۹۹ درصد وجود دارد. همچنین، نتایج بدست آمده از ضریب همبستگی پیرسون، بین خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی با ضریب (۴۵/۰r=) از دیدگاه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲، رابطه آماری مثبت معنی داری وجود دارد.