بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر میزان سلامت عمومی و شادکامی سربازان آموزشی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر میزان شادکامی و سلامت عمومی سزبازان آموزشی انجام شد. روش تحقیق: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه سربازان آموزش گردان یک پادگان شهر قزوین بوده که تعداد آن ها ۲۲۳ نفر بود. که بر اساس جدول مورگان ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب که پس از اجرای پرسشنامه شادکامی و سلامت عمومی ۵۵ نفر دارای پایین ترین میزان سلامت عمومی و شادکامی بودند که از این افراد تعداد ۴۰ نفر از سربازان به طور تصادفی ساده انتخاب شدند که ۲۰ نفر به عنوان گروه آزمایش و ۲۰ نفر به عنوان گروه کنترل در پژوهش شرکت کردند. گروه آزمایش در ۸ جلسه به مدت ۲ ماه آموزش دریافت کردند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد و نتایج به دست آمده با استفاده از شاخص آماری تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی در گروه آزمایش بر شادکامی و سلامت عمومی در سطح p<۰/۰۱ معنادار بوده است. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت آموزش مهارت های ارتباطی بر بهبود سلامت عمومی و افزایش شادکامی موثر است.