اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر اجتناب شناختی و ناگویی خلقی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی زنجان

یک روش طبیعی ومنطقی که انسان ها در موقعیت های ناراحت کننده ودشوار به آن روی می آورند، عبارت است از تلاش برای اجتناب ازاین موقعیت وگریز از آنها. زمانی که اطلاعات هیجانی نتواند در فرآیند پردازش شناختی ادراک و ارزشیابی گردد، افراد از نظر عاطفی و شناختی دچار آشفتگی و درماندگی می شوند و این ناتوانی باعث مختل شدن سازمان عواطف و شناختهای آنان می گردد. اجتناب شناختی و ناگویی خلقی از عوامل زمینه ساز در بسیاری از مشکلات هستند. لذا این پژوهش با هدف اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر اجتناب شناختی و ناگویی خلقی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی زنجان انجام شد. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به وسیله پرسشنامه های اجتناب شناختی (CAQ) و ناگویی خلقی (TAS-۲۰) مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات حاصله از نمونه ها به وسیله نرم افزار spss با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش اجتناب شناختی موثر است ولی بر ناگویی خلقی تاثیری ندارد.