ارزیابی راهبردهای مدیریت شهری در طرح های بازآفرینی بافت تاریخی نمونه موردی منطقه ۸ شیراز

با رشد و توسعه شتابان شهرها، جمعیت، محدوده کالبدی و مساحت شهرها افزایش پیدا کرده و شهرها بصورت نامتوازی گسترش یافته اند و در نتیجه مراکز شهرها از کانون توجه خارج شده و بسیاری ازمراکز شهرها با فرسودگی و ناکارآمدی مواجه شده اند. این تغییرات نگرشی - ساختاری مشکلاتی از قبیل نابرابری های فضایی ، آسیب های اجتماعی،مهاجرت ساکنان و...را در پی داشته است. بر این مبنا پژهش حاضر به دنبال ارزیابی راهبردهای مدیریت شهری در طرح های بازآفرینی بافت تاریخی شهر شیراز می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر به صورت توصیفی – تحلیلی می باشد که از نظر هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه، مشاهده میدانی و بهره گیری از منابع اسنادی بوده است. در این راستا با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای معیارهای ارزیابی طرح های بازآفرینی استخراج شده و در بخش پرسشنامه داده های دریافتی از کارشناسان با بهره گیری از آزمون آنوا و ضریب همبستگی پیرسون در محیط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان دهنده این است که طرح های بازآفرینی با مشارکت سازمان های مربوطه و افراد ذی نفوذ در راستای یکدیگر موجب بهبود کیفیت زندگی و در نهایت توسعه گردشگری می شود.