مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان، کنترل عواطف و جهت گیری زندگی (خوش بینی، بدبینی) در زنان شاغل و خانه دار

هدف پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان، کنترل عواطف و جهتگیری زندگی (خوشبینی، بدبینی) در زنان شاغل و خانه دار بود. با توجه به موضوع و هدف پژوهش، روش پژوهش حاضر علی-مقایسه ای بود که در پژوهش حاضر جامعه ی آماری شامل زنان شاغل فرهنگی و خانه دار منطقه ۱۵ شهر مشهد در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. در این پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی طبقهای و برای تعمیم پذیری بیشتر نتایج حجم هر دو گروه ۵۰ زن انتخاب شد و در مجموع ۱۰۰نفر وارد پژوهش شدند. به این صورت که ۵۰ زن شاغل معلم و ۵۰ زن خانهدار منطقه ۱۵ شهر مشهد به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های راهبردهای تنظیم هیجان گارنفسکی (۲۰۰۱)، کنترل عواطف ویلیامز و چامبلس (۱۹۹۷) و جهتگیری زندگی چانگ و همکاران (۱۹۹۷) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون لون، کلوموگروف-اسمیرنف جهت نرمال بودن توزیع دادها، تحلیل واریانس چندمتغیره و یکراهه و تحلیل تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد بین راهبردهای تنظیم هیجان، کنترل عواطف و جهتگیری زندگی (خوشبینی، بدبینی) در زنان شاغل و خانه دار تفاوت وجود دارد، به طوری که راهبردهای تنظیم هیجان زنان شاغل (۸۲/۹۴) نسبت به زنان خانهدار (۵۸/۱۶) بالاتر بود، کنترل عواطف زنان شاغل (۲۴۳/۶۴) نسبت به زنان خانهدار (۱۵۰/۵۴) بهتر بود، همچنین زنان شاغل (۳۱/۰۴) نسبت به زنان خانه دار بدبینتر (۱۲/۴۶) و زنان خانه دار (۱۸/۴۲) نسبت به زنان شاغل (۸/۹۴) خوشبین تر میباشند.