بررسی رابطه سازگاری اجتماعی، شادکامی و عزت نفس در بین افراد شاغل

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سازگاری اجتماعی، شادکامی و عزت نفس در بین زنان و مردان شاغل ساکن شهر اباده در بهارسال۱۴۰۲می باشد. این پژوهش از نوع تحقیق مقطعی است. جامعه اماری این پژوهش شامل کلیه زنان و مردان شاغل ساکن شهر اباده در بهار سال ۱۴۰۲می باشد که از این میان ۶۰ نفر ۳۰) نفر زن و ۳۰ نفر مرد) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه ها را تکمیل و بازگرداندند. مقیاس های به کار گرفته شده در این پژوهش به ترتیب زیر می باشند: مقیاس سازگاری اجتماعی مقیاس شادکامی مقیاس عزت نفس یافته ها نشان می دهد که بین سازگاری اجتماعی، شادکامی و عزت نفس رابطه مثبت معنادار وجود دارد و همچنین بینزنان و مردان شاغل از نظر ویژگی سازگاری اجتماعی تفاوت معنادار وجود ندارد. ولی از نظر ویژگی شادکامی و عزت نفس تفاوت معنی دار وجود دارد. به صورتی که نمرات مردان در شادکامی و نمرات زنان در عزت نفس بالاتر می باشد.