بررسی و مطالعه ای بر ارتباط شیوه فرزندپروری والدین با کمرویی فرزندان

یکی از موارد مهمی که خانواده ها باید با آن آشنا باشند تاثیر کم رویی در نوجوانان و کمک والدین به آن ها است خیلی کم پیش می آید که دانش آموزان وقتی وارد دوره نوجوانی می شوند احساس خجالت و کم رویی را تجربه نکنند. در بیشتر موقعیت ها کم رویی در نوجوانان به دلایل مختلف می تواند به وجود بیاید. به عنوان مثال، در اوایل نوجوانی، اثرات بلوغ در نوجوانان باعث ایجاد آسیب پذیری در برابر مسخره شدن در مورد ظاهر فیزیکی میشود که یکی از دلایل کم رویی در دانش آموزان است و میتواند بی میلی برای تعامل با همسالان را ایجاد کند، یا ممکن است باعث شود نوجوان با مقایسه نامطلوب خودش با دیگران که از علائم کم روی در نوجوانان است، از ظاهرشان »نفرت« پیدا کنند و خود را از تعامل با دیگران دور نگه دارند که دیده نشوند. از دیدگاه روانشناسان به کلیه خصوصیات رفتاری و منشهای خاص افراد که باعث میشود جامعه شخص را با آن خصوصیات رفتاری بشناسد شخصیت گفته میشود، بر این اساس هر انسانی دارای شخصیت مخصوصی است. افراد دارای شخصیتهای متنوعی از جمله شخصیتهای اجتنابی هستند. شخصیت اجتنابی شخصیت افرادیست که از حضور در جمع میترسند و یا دارای ترس اجتماعیاند، بطوری که فکر میکنند جامعه آنها را خوب محک نمیزند و در مورد آنها برداشتهای بدی دارد، بنابراین این افراد به عنوان افرادی شناخته میشوند که در جمع خجالت میکشند. شاکری، تغییرات نامناسب در روند رشد، تاثیر شرایط محیطی و ژنتیکی و خصوصیات شخصی را از ریشه های خجالت کشیدن و ترسهای اجتماعی در افراد دانست. عدم توجه به مسیر رشد فرزندان(کودکی، نوجوانی و ...)، تحقیر و مقایسه کودک با دیگران، تنبیه های بدنی، فیزیکی و الفاظی و عدم توجه به توانمندیهای بچه ها از عوامل موثر از جانب خانواده ها در ایجاد کمرویی و خجالت کشیدن بچه ها است. خانواده در جریان شناخت خود،کشف خویشتن و هویت یابی به فرد کمک می کند و منبع رشد و شکوفایی استعدادهای فرزندان به شمار می آید . با وجود این بسیاری از فرزندان در طول فرایند رشد خود خصوصیات نامطلوب تربیتی را به تدریج کسب می کنند و از داشتن اعتماد به نفس و احساس امنیت دور میمانند و دچار مشکلات رفتاری می شوند. این پژوهش به منظور بررسی ارتباط شیوه فرزندپروری والدین با کمرویی فرزندان صورت گرفته است.