آسیب شناسی آموزش مجازی در بعد فعالیتهای نوآورانه مدارس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر ایلام

هدف پژوهش حاضر شناسایی و رتبه بندی ابعاد و مولفه های آسیبهای آموزش مجازی در بعد فعالیتهای نوآورانه مدارس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه دوم ابتدایی شهر ایلام بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعه توصیفی و به روششناسی کیفی از نوع پدیدارشناختی بود. جامعه آماری مورد نظر پژوهش حاضر را تمامی معلمان پایه دوم ابتدایی شهر ایلام تشکیل دادند. در پژوهش حاضر از نمونه گیری هدفمند که نمونه گیری غیراحتمالی، هدفدار یا کیفی نیز نامیده میشود، استفاده شد. این نوع نمونه گیری به معنای انتخاب هدفدار واحدهای پژوهش برای کسب دانش یا اطلاعات مورد نیاز است . بنابراین روش نمونه گیری در این مطالعه، نمونه گیری هدفمند و در دسترس بود و تا زمان اشباع اطلاعات نیز ادامه پیدا کرد . ابزار پژوهش حاضر نیز مصاحبه بود و نوع مصاحبه هایی که قرار بود در این تحقیق انجام شود، مصاحبه بیساختار عمیق بود. پس از انجام فرایند مصاحبه و پیاده سازی مصاحبه ها بر روی کاغذ، پژوهشگر جهت تحلیل متن مصاحبه ها از روش تحلیل محتوای هفت مرحلهای کلایزی استفاده نمود. در این پژوهش با ۱۴ نفر مصاحبه شد که در این بین ۵ نفر از آنها آقا و ۹ نفر نیز خانم بودند. در مرحله کدگذاری محوری تعداد ۴ مقوله فرعی برای فعالیتهای نوآورانه (ضعف در ایجاد انگیزه، طراحی نامناسب آزمون، عدم توانایی پیاده سازی ایده و نبود بستر تفکر انتقادی) و ۵ مقوله فرعی (عدم کارآمدی کلاس های عملی، برنامه ریزی، مشارکت دادن، عدم بستر برای بحث محوری و برداشت نادرست از محتوای آموخته شده) برای عملکرد تحصیلی شناسایی گردید. با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد میگردد که کارگاه های آموزشی در زمینه افزایش بهره وری و همچنین توسعه الگوهای تدریس مناسب که نهایتا بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش فعالیتهای نوآورانه را به دنبال دارد، انجام شود.