بررسی تاثیر سبک فرزندپروری مقتدرانه و اصولی والدین بر حس همکاری و توانمندی کودکان رده سنی ۷ تا ۱۲

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک فرزندپروری مقتدرانه و اصولی والدین بر رشد شخصیت اجتماعی کودکان رده سنی ۷ تا ۱۲ در مدارس ابتدایی شهرستان لارستان در سال تحصیلی ۱۴۰۰ -۱۴۰۱ انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه والدین و دانش آموزان دختر و پسر پایه اول تا ششم ابتدایی می باشد. از بین دانش آموزان به صورت نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۹۲ نفر ۶۰) نفر دختر، ۳۲ نفر پسر) براساس جدول مورگان انتخاب شدند. سپس دو پرسشنامه های شیوه فرزندپروری مقتدرانه بامریند و رشد شخصیت اجتماعی الیس وایتزمن در بین اعضای نمونه و والدین آنان توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل از نرم افزار SPSS۲۱ استفاده شد. همچنین برای بررسی فرضیات پژوهش، از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون آنوا و جدول ضرایب رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که سبک فرزندپروری مقتدرانه تاثیر مثبتی بر حس همکاری و توانمندی از رشد شخصیت کودکان دارد. جهت تاثیرات مثبت و مستقیم و شدت آن متوسط است، یعنی سبک فرزندپروری مقتدرانه منجربه افزایش رشد شخصیت اجتماعی کودکان میشود. همچنین براساس ضریب تعیین تعدیل شده میتوان گفت ۰/۴۸ درصد تغییرات رشد شخصیت اجتماعی بوسیله سبک فرزندپروری مقتدرانه قابل تبیین می باشد. همچنین طبق آزمون ANOVA مقدار F نشان داد؛ تاثیر بر حس همکاری و توانمندی (%۶۱) تغییر قابل تبیین است. در نتیجه خانواده مقتدر و دموکراتیک، استقلال فردی اهمیت داشته و چنانچه هر عضو از اعضای خانواده وطیفهای را به عهده بگیرد از حق و حقوق خاص خود نیز برخوردار است و ارتباط دو سویه ای بین فرزندان با محیط خانواده و در نهایت در اجتماع به وجود خواهد آمد.