بررسی توانبخشی عصبی و BCI ترکیبی با EMG و EEG

جفت قشر عضلانی تاکنون به طور گسترده فقط برای ارزیابی بهبود حرکتی مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، امکان استفاده از آن برای کنترل رابط های ترکیبی مغز-ربات (h-BRI) بسیار نادیده گرفته شده است. جفت کورتی- عضلانی که عامل مهمی برای برقراری مجدد ارتباط بین مغز و عضله است، ممکن است نقش مهمی در ارائه نوروفیدبک معنادار از عملکرد کار درمانی داشته باشد که منجر به بهبودی سریعتر میشود. به طور سنتی یک سیستم رابط مغز و کامپیوتر (BCI)از سیگنال های الکتروانسفالوگرام (EEG) برای برنامه های ارتباطی و کنترلی استفاده میکند. در سالهای اخیر سیگنالهای بیولوژیکی مختلف نیز با سیگنالهای EEG الکتروانسفالوگرام ترکیب شدهاند تا دستگاه های رابط مغز و کامپیوتر BCI ترکیبی تولید کنند تا بر محدودیت نرخهای دقت پایینتر در BCI غلبه کنند. تجزیه و تحلیل نشان داده است که فناوریهای رباتیک و رابط مغز و کامپیوتر BCI با بیوفیدبک مبتنی بر الکتروانسفالوگرافی (EEG) و الکترومیوگرافی((EMG پارامترها به سرعت در حال توسعه و اجرا برای توانبخشی کودکان مبتلا به فلج مغزی هستند. در این مقاله در بخش اول باز گردادندن عملکرد دست را با استفاده از طراحی ربات های ترکیبیBمغزی بررسی شده و در بخش دوم امکان توانبخشی برای کوکان فلج مغزی از طریق دستگاه های رباتیک و بیوفیدبک بررسی میشود. در بخش سوم به رابط کامپیوتری ترکیبی مغز مبتنی بر EEG -EMG برای تحریک اسکلت بیرونی دست برای توانبخشی عصبی میپردازیم و در بخش آخر نتیجه گیری میکنیم.