بررسی محدودیت های اجرای درس هنر درمدارس دوره ابتدایی

هنر پدیده ای است پیچیده و در عین حال معنوی ، که از ابتدا با بشر همزاد بوده است. بر اساس همین است که هنر به عنوان یکی از موضوعات قابل آموزش در تمامی نظام های آموزشی مطرح می باشد. سیری در تاریخ هنر نشان می دهد که رویکرد های متفاوتی در آموزش هنر مطرح بوده است. یکی از این رویکردها که بیانگر پرورش قابلیت های زیبایی شناختی دانش آموزان می باشد ، رویکرد تربیت هنری است. اما امروزه در مدارس و مراکز آموزشی کشورمان تربیت هنری به جد گرفته نمی شود و در برنامه های درسی، هنر از جایگاه مناسب و شایسته ای برخوردار نیست. گرچه هنر با تفریح و تنوع همراه است ولی نقش آن تنها به سرگرمی محدود نمی شود؛ بلکه پیامدهای آن چنان است که می تواند جنبه های آموزشی ، پرورشی و درمانی را شامل گردد.امروزه تاثیرات عمیق فردی و اجتماعی هنر در هر یک از شاخه ها مورد نظر می باشد. ازجمله معضلات کنونی برای درس هنر، محدود بودن زمان و عناوین ، نبود برنامه ریزی و تهیه کتابهای کاربردی ، تخصص نداشتن معلمان، بی مهری مسئولین ، معلمان و مدیران نسبت به این درس ، آگاه نبودن والدین به اثرات مستقیم و غیرمستقیم هنر در زندگی کودکانشان، عدم برخورداری از امکانات نمایشگاهی آثار هنری در مدارس ، عدم توجه مسئولان برای تشویق دبیران هنر به خاطر کم اهمیت جلوه نمودن این درس را می توان نام برد.